ماهی گیری موافقان توافق نامه پاریس از هوای آلوده تهران - مجله سرگرمی

محمد کاظمی شرح داد: کلانشهر تهران هرساله در ایام سرد سال، با توجه به توپوگرافی منطقه با پدیده وارونگی دما روبرو می گردد. این پدیده منجر به ایجاد پایداری جوی و حبس شدن آلاینده های هوا در لایه های پایینی اتمسفر می گردد که درنهایت آلودگی هوای تهران را به همراه خواهد داشت. با توجه به گزارش کیفیت هوای تهران در سال های گذشته، مشکل آلودگی هوا معمولاً از ابتدای آبان هر سال آغاز می گردد و تا انتهای ماه بهمن ادامه خواهد داشت. این مسئله باعث شده است که هرساله مسئولین مربوطه به فکر اجرای راه چارههایی برای کاهش آلودگی هوا باشند.

وی ادامه داد: اواسط آذر ماه 1394 که تهران درگیر آلودگی هوا بود، بیست ویکمین نشست سالانه مجمع دنیای تغییر اقلیم تحت عنوان COP-21 در شهر پاریس برگزار گردید. نشست پاریس پیرامون یک محور اصلی یعنی جلوگیری از افزایش دو درجه ای دمای کره زمین بود. بر اساس توافق نامه پاریس گاز دی اکسید کربن (CO2) به عنوان شناخته شده ترین گاز گلخانه ای انسان ساخت، عامل اصلی گرمایش زمین معرفی شده است. همچنین از کشورهای عضو این توافق درخواست شده که بنا به اختیار خود، سهمی در کاهش انتشار این گاز ایفا نمایند.

گره زدن عجیب مساله ملی با توافق نامه پاریس

این کارشناس محیط زیست یادآور شد: از این رو کلیات این توافق نامه در 23 آبان 1395 در صحن مجلس شورای اسلامی مورد آنالیز نهاده شد. حسن نوروزی به عنوان نماینده موافق این توافق نامه، پیوستن به این توافق را زمینه ساز کاهش آلودگی هوا دانست و گفت با توجه به تغییرات آب وهوایی در کشور لازم است که با پیوستن به این توافق نامه و استفاده از تجارب کشورهای دیگر در کاهش آلودگی هوا بهره مند شویم. در همین راستا در انتهای جلسه، معصومه ابتکار، رییس وقت سازمان محیط زیست با مطرح کردن دو مسئله انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش آلودگی هوا درکنارهم به عنوان یک موضوع ملی، نمایندگان مجلس را برای تصویب کلیات این لایحه قانع کرد.

کاظمی توضیح داد: ارتباط بین این دو مسئله، ابهاماتی را در فضای کارشناسی به وجود آورد تا اینکه معصومه ابتکار در 16 آبان 1396 در پاسخ به صحت ارتباط بین این دو موضوع، دوباره تأکید کرد رویکرد اصلی دولت این است که اقتصاد ایران باید به سمت کاهش کربن، کاهش گازهای گلخانه ای و کاهش آلودگی هوا حرکت کند و این ها دقیقاً با هم مرتبط هستند. همچنین در آخرین اظهارنظر، معصومه ابتکار در مصاحبه ای با روزنامه ها یکی از منافع اصلی پیوستن به توافق پاریس را کاهش آلودگی هوا عنوان نموده است.

تفاوت گازهای گلخانه ای با آلاینده های هوای کلانشهرها

وی در پاسخ به این که دقیقاً چه ارتباطی بین توافق پاریس و آلودگی هوا وجود دارد گفت: نکته اولی که برای پاسخ به این سوال باید در نظر داشت تفاوت گازهای گلخانه ای با آلاینده های هواست. محور اصلی این توافق، کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن (CO2) است و اگر استدلال های مذکور درست باشد، بدین معناست که گاز CO2 یکی از آلاینده های هوا است که با کاهش آن، شاهد کاهش آلودگی هوا خواهیم بود. بر اساس استانداردهای دنیای و البته شناخته شده ترین شاخص دنیای برای آلودگی هوا یعنی شاخص AQI، شش آلاینده به عنوان آلاینده های هوا شناخته می شوند که عبارت اند از گازهای مونوکسید کربن (CO)، دی اکسید نیتروژن (NO2)، دی اکسید گوگرد (SO2)، ازن (O3)، ترکیبات آلی فرار (VOCs) و ذرات معلق کوچکتر از 10 و 5/2 میکرون (PM10 & PM2.5). ازطرفی با توجه به گزارش های موجود، درحال حاضر آلاینده PM2.5، به عنوان آلاینده اصلی هوا در ایران و دنیا شناخته می گردد. بنابراین گاز CO2 و دیگر گازهای گلخانه ای اصلاً جز آلاینده های هوا محسوب نمی شوند و به عبارتی کاهش گازهای گلخانه ای اصلاً ارتباطی با کاهش آلودگی هوا ندارد.

این کارشناس محیط زیست اضافه کرد: نکته دوم تأثیر کاتالیست ها بر افزایش گازهای گلخانه ای است. مهم ترین طرحی که برای کاهش آلودگی هوا در ایران در حال انجام است، تحت عنوان طرح کاهش شناخته می گردد. این طرح شامل کنترل معاینه فنی خودروها در مناطقی از شهر است که درصورت نداشتن گواهی معاینه فنی، اجازه تردد در آن محدوده شهر را نخواهد داشت. با توجه به اینکه آلودگی هوا در شهر تهران از حساسیت بیشتری برخوردار است، از آبان سال جاری، فاز دوم طرح کاهش اجرایی شد که معاینه فنی خودروها را در تمام سطح شهر کنترل می نماید. تنها آیتم مربوط به آلایندگی خودروها که در مراکز معاینه فنی کنترل می گردد، حدود مجاز گازهای خروجی از اگزوز خودروها شامل مونوکسید کربن (CO) و هیدروکربن های نسوخته (HC) است. درصورتی که خودروها بتوانند این حدود را پاس نمایند، موفق به کسب گواهی معاینه فنی می شوند. با توجه به آخرین تغییراتی که در حدود مجاز این دو گاز خروجی داده شده است، خودروها زمانی می توانند این حدود را پاس نمایند که مجهز به کاتالیست باشند. بنابراین در حال حاضر نصب کاتالیست روی خودروها به عنوان جدی ترین راه چاره کاهش آلودگی هوا در کشور شناخته می گردد.

تاثیر کاتالیست ها بر کاهش آلاینده ها و افزایش گازهای گلخانه ای

کاظمی شرح داد: کاتالیست قطعه ای است که در بین مسیر موتور و اگزوز خودورها نصب می گردد و با حذف آلاینده های خروجی از اگزوز، به بهبود کیفیت هوای شهر یاری می نماید. زمانی که گازهای HC بخواهند از کاتالیست عبور نمایند، طی فرایند اکسیداسیون، این آلاینده به گازهای CO، CO2 و H2O تبدیل می گردد و ازطرفی آلاینده CO هم تحت تأثیر همین فرایند به گاز CO2 تبدیل خواهد شد. به عبارتی کاتالیست ها با حذف حدوداً 80 درصدی آلاینده های CO و HC، منجر به فراوری گازهای CO2 و H2O می شوند که هر دوی این گازها، جزء گازهای گلخانه ای محسوب می شوند.

وی ادامه داد: از این رو با توجه به راه چارههای فعلی برای کاهش آلودگی هوا، حرکت به این سمت مستلزم نصب کاتالیست روی خودروها خواهد بود. همچنین با احتساب حجم بالای خودروها در حدود 20 میلیون خودروی درحال تردد در کشور، درکنار کاهش بخشی از آلودگی هوا (کاهش انتشار CO و HC)، شاهد افزایش گازهای گلخانه ای (افزایش انتشار CO2 و H2O) خواهیم بود.

کاظمی در سرانجام تاکید نمود: بنابراین با توجه به دو نکته ذکرشده می توان گفت که راه چارههای فعلی کاهش آلودگی هوا در تضاد با کاهش گازهای گلخانه ای از جمله CO2 از محل خودروهای سواری هستند. بدین معنی که اگر راه چارههای کاهش آلودگی هوا جدی تر دنبال گردد، به ناچار افزایش گازهای گلخانه ای از این محل را در پی خواهد داشت. لذا ارتباط این دو موضوع در ایام آلودگی هوای کلانشهرها به مثابه ماهی دریافت از آب گل آلود است.

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله سرگرمی و گردشگری

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.